Je zou je kunnen afvragen wat het materiaal in deze directory op slaat. Het
komt erop neer dat ik te lui was om een paar duizend keer op Enter te drukken.

Het zat zo. We (d.i., mijn oude werkgever; zij geven lokale weekbladen uit)
waren bezig onze pagina- en advertentie-opmaakprogramma's te migreren van een
oud, propriëtair, gesloten, ooit hypermodern maar intussen verouderd systeem
naar een nieuw systeem (twee, eigenlijk, maar dat is hier niet belangrijk)
gebaseerd op InDesign. Daarvoor moesten we al onze logo's, koppen, kleine
fotootjes van columnisten, om kort te gaan, al ons vaker terugkomend grafisch
materiaal, uit de oude database naar bestanden te exporteren, en van daar in de
nieuwe database importeren.

Ik schreef al dat het oude systeem propriëtair en gesloten was. Het was ook
slecht ondersteund. De ondersteuning van onze leverancier was maar net
acceptabel; van de producent, minder dan dat. Dus we konden er niet bij met
normaal database-gereedschap zoals Oracle, want het was geen normale database.
Er was een SQL-interface, maar de database zelf was (tegen die tijd, in ieder
geval) slecht gedocumenteerd, dus probeer maar een zooi half-begrijpbare
hexadecimale data uit een nauwelijks bekende data set in een venstertje te
krijgen, en van daaruit naar echte bestanden te converteren. En onze
leverancier wou niet - kon niet - iets schrijven om het voor ons te doen,
behalve voor Groot Geld.
Ik had geen enkel probleem om graphics _in_ het systeem te krijgen, zolang het
TIFFs of EPSen waren - de beperkte functionaliteit die het ooit had, had het
nog altijd, en qua efficiëntie kon je er beslist niet over klagen. Ik had ook
geen probleem om output te krijgen - hele pagina's, of hele advertenties, als
EPS. Maar de individuele plaatjes, liefst als de oorspronkelijke TIFFs? Vergeet
het maar. Niet automatisch.

Behalve... er was een tooltje. Twee, eigenlijk. Een onder Windows, maar dat kon
alleen maar een enkel bestand tegelijk exporteren, en je moest zelf de
bestandsnaam invullen. Op dat tempo waren we maanden of jaren later nog bezig
geweest. Ok, ik had een programmaatje kunnen schrijven om er mee samen te
werken, maar dat had naar de bestandsnaam moeten raden - dat was nooit
betrouwbaar geworden.
En dan was er het tooltje op de Mac. Dat kon tenminste een reeks graphics
achter elkaar door exporteren. Ok, je moest je graphics basket kiezen; de
gewenste plaatjes selecteren; en op "export" drukken. Maar koos het in ieder
geval de bestandsnaam voor je, en je hoefde alleen maar op Enter te drukken.
Aha - en daar zit _hier_ het probleem. Op Enter drukken. Voor. Elk. Bestand.
Apart. Mooi niet. Ik hou van mijn gewrichten, dank u zeer.
Ook dit zou ik kunnen hebben automatiseren. Er zijn net zo goed desktop-
automatiseringssystemen voor de Mac als voor Windows. Behalve - nog een
behalve, dit hele project liep er van over - dat om netwerkredenen dit
programma op een van de OSX-machines moest draaien; maar het programma was een
Mac Classic Programma; en zoals ik al zei, _zeer_ propriëtair. En het enige dat
geautomatiseerd moest worden was op Enter te drukken - maar kon ik er op
rekenen dat dit programma de Enter-toets op de normale manier zou afvangen? Ik
dacht het niet.

Maar... het _was_ de Enter-toets. Het was alleen maar een mechanische,
herhaalde druk op de Enter toets, meer niet. Het zou niet alleen door een robot
gedaan kunnen worden, zelfs een tuimelaartje zou het kunnen. En ik heb er ook
aan gedacht om zo'n speeltje te kopen, maar dat zou waarschijnlijk niet hard
genoeg hebben kunnen drukken.
En toen viel me iets binnen. Ik had dat weekend met mijn nichtje met de Lego
gespeeld. We hadden de Technics niet gebruikt (ze was nog maar vier), maar ik
had de oude tandwielen in handen gehad. Wat als ik een machientje zou maken met
mijn oude Technics-motor op batterijen? Ik zou alleen maar een duwertje aan de
as hoeven koppelen, met genoeg tandwielen ertussen om a. het ding langzamer te
laten draaien dan de veel te snelle motor zelf en b. hem genoeg kracht te geven
om de toets in te drukken.

Dus dat deed ik. En het vervulde zijn functie uitstekend, zij het niet zonder
klagen - het rammelde en kreunde nogal, de motor had jaren niet gedraaid en
mijn montage was waarschijnlijk niet bijster precies. Maar hij deed het, en
bespaarde mij een grote hoeveelheid dom handwerk.
Deze directory bevat foto's en video's van de contraptie aan het werk, van
bedroevende kwaliteit want gemaakt met een eerste-generatie tweedehands
digitale camera door een zeer ongeoefende fotograaf - ik. De paar video's die
er wat beter uitzien zijn door mijn collega gemaakt. De laatste keer dat ik dat
toetsenbord zag, was de Enter-toets nog steeds een beetje geel...

Richard